Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές (σ. 585-588) και ευρετήριο.

Το συντακτικό αυτό προσεγγίζει μ' έναν πρωτότυπο, ορθολογικό και αποτελεσματικό τρόπο την αρχαία ελληνική γλώσσα και φιλοδοξεί να αποτελέσει βιβλίο αναφοράς στη διδασκαλία της. Η συστηματοποίηση των γλωσσικών φαινομένων σε επίπεδο πραγματικής χρήσης, η παραγωγική πορεία στη διάταξη της ύλης και η ομαδοποίησή της συνθέτουν ένα πρακτικό και χρηστικό βοήθημα. Είναι μια απόπειρα που προτείνει νέο τρόπο προσπέλασης της αρχαίας ελληνικής, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζει και τις παραδοσιακές μεθόδους. Η τακτική αυτή θεμελιώνεται στις νεότερες απόψεις που θεωρούν τη γλώσσα ενιαίο σύστημα, δηλαδή σύνολο στοιχείων με στενή αλληλεξάρτηση που διαμορφώνουν ένα πλέγμα σχέσεων (sturctura). Απαλλάσσει το μελετητή από την άγονη και στείρα εκμάθηση μεμονωμένων λεκτικών συμβόλων και τον βοηθά να κατανοήσει τη δομή και λειτουργία της γλώσσας σε αυτοτελή και ολοκληρωμένο λόγο.