Άκουες παντού τη φωνή του Θεού, όπου πατούσες. Μια φωνή δροσερή, σαν το νερό της πηγής, απαλή σαν το θροίσμα του αέρα στις φυλλωσιές της χαρουπιάς, γλυκιά σαν το ρόδινο του κυκλάμινου, γεμάτη αγάπη, σαν το κόκκινο της παπαρούνας. Εδώ δεν άκουες ποτέ θυμωμένη τη φωνή του Δημιουργού. Πώς ήταν δυνατό μέσα σε τούτο τον Παράδεισο να γίνει κάτι τέτοιο;